.
قهوه را چون تمام می نوشد
لذت دل مدام می نوشد
حرف حق را نبایدش گفتن
بایدی را به نام می نوشد
زلزله در ستم نمی خندد
خواب شیرین که جام می نوشد
سیب ها در سری که شد بر یار
از غزل بر دوام می نوشد...

قدر
.
قدر مگر مرتبت از خاک بود؟
خنجر خون،شاهد وافلاک بود
افترقوا،شعله ی خون،اهرمن
از دهنی بر دهنی چاک بود
قدر علی چون نستودند حق
شیر خدا حق ز علم پاک بود
فرق علی،دشنه ی خون ،چون شکافت
غمزه ...

طبع قندت به آتشی برده
ماه رویت مرا به یک جلدی
تازه از غم گسستنی گشتم
شعر تو شد مرا به یک پندی
خواستم بر کنم ز حکمت ها
گل کند طبع من چو یک رندی
آفرین بر تو از غزل،ابحار
تلخ شد ساغرم ز یک تندی
...

.
از مرثیه می خوانم
این شعر،هماوردت
از دل ز تو می گریم
از اشک ،همانندت
من با تو همی جوشم
شعرم به تو، لبخندت
با من ز همین خاکی
از عشق، بر آرندت
سوز تو، همان شعر است
اقبال وطن پندت
قند است،...

.
ز انگور پرسش شد از یک مغازه
چرا می نبندی ز این درب و بازه
.
قضا بر تو تنگ است ای آدم از رزق
مگر قفل ها بسته نیست از اجازه
.
ببست آن فروشنده انگورها را
به قصد تجارت بشد یکّه تازه
.
تماسی ...