.
قهوه را چون تمام می نوشد
لذت دل مدام می نوشد
حرف حق را نبایدش گفتن
بایدی را به نام می نوشد
زلزله در ستم نمی خندد
خواب شیرین که جام می نوشد
سیب ها در سری که شد بر یار
از غزل بر دوام می نوشد
صحبت سیب و می ز انگوری
قصه را از کلام می نوشد
حضرت دلبر از کلام حق
قربت دل کرام می نوشد
سخت شد این غزل ز یک صحبت
عُجب معنی تمام می نوشد
.
سیده مریم جعفری
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5