دلخوشی
رفتن یک حادثه در اغما نیست
غم یک عشق ز استغنا نیست
دلخوشی شب پره در باغ اناری است که خوش می چیند
که در آن وسوسه ی عشق مرا می بوید
شب و یک احساس است
تب یک زنجره در رفتن نیست
خواب من یا ...

شکّرسخن

.
طوطی شکّرسخن چون لب ز آوا وا کند
قصر مجنون بر دلی آوا ز یک لیلا کند
از نیستان تا نیستان می کشند این نی قلم
خامه را از قدر احقاقی ز یک معنا کند
صورت مشک عنبرین برده است یارم را برین
...

قرار داری...

با شعر شبم قرار داری
هر لحظه مگو فرار داری
از قصه به یک دو قند و لیوان
با شعر شبی چه کار داری؟
لب،بوسه و دل جفا سروده
از قابل تن دو یار داری؟
هرگز!نه مگر غلط غلوط است
شعر شب من!...

نثار

خون،گلوله،مزار می فهمد
اشک و شعری،شعار می فهمد
سر گرفته به مُهر از دردی
این قبیله قرار می فهمد
لذت مرگ شد چه روح افزا
رمز فوزی فرار می فهمد
الهدف شد به غایتی خونین
گریه را همقطار می فهم...

شعر گیلاس و مستی
برده دلم درختی
وای که چقد لذیذه
شعر تمیز و سختی
خود شده یک دو معنا
شعر شبم به وقتی
ماه که فسون نداره
شعر تو بد نوشتی
لذت یک دو گیلاس
مزه ی سر نوشتی
خواب دلم عزیزه
شعر شبم! ...