مستی و دیوانگـی تـا زکجا تا کجا !
اینهـمه بیگانگـی تـا زکجا تا کجا !
تو گلی و کار من نیست بهغیر طواف
اینهمـه پـروانـگی تا زکجا تا کجا !
زخم مرا تازه کرد شوق نگاه گلُ ات
اینهمـه مستانگی تا زکجا تا کجا !
رقص شما را همه چشم خطاها ندید
غصه و حنانگی تا زکجا تا کـجا !
مست و خرابیم و بس، خانة ما چشم تو
مستی و بی خانگی تـا زکـجا تا کجا !
نیست به سامان ما، هیچ امیدی دگر
اینهمه آوارهگـی تـا زکجا تا کجا !
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 08 امرداد 1400 20:06
سلام ودرود
محمد علی رضا پور 11 امرداد 1400 19:57
احسنت
پیشنهاد می کنم قدری نگاه و زبان تان را نو تر بفرمایید
سلام و درود و خدا قوت
سپاس اگر مکتب ادبی نورگرایی را نیز مطالعه بفرمایید و در این مکتب ادبی بومی ایران خودمان هم بسرایید!
(شایان جستجو ست)