مه لقایی با نگاهی شعله در جانم زده
ماهرو خورشید وش، آتش به دامانم زده

نـقـش شبـگیری کـه زد در کــاروان
خوش فـریبا نغمهء غارت به ایمـانـم زده

آیـنه در مـردم چشمـان مـن آویـخته
جمله تنها عکس خود در ...

تشنه سـودا نشستـم دسـت در دامان اشک
چشـم و راه و ناز مژگان بیقـرار جـان اشک

گر چکیدم از لب سـاغـر وش چشمـان گـل
مـن روان در گـونه گـلبرگ سامـان اشـک

تـاب مـژگـان بلنـدش شـانه های پـر شرر
شانه می ز...

شکوه ای دارم از ایـن درد و پریشانی ‌خویش
چـه پریشـانـم از این قصه ویرانی خویش
بنـد ، چشمان و دلـم بنـده ی یک خنـده تو
چقدر غصه کشم در خود و زنـدانی خویـش

کـس نبـاشد که تو را بینـد عاشـق نش...

بین ما فاصله ها
و چقدر نزدیکیم
من سرم را سر زانوی تو می آرم
می آرامم
خوابم انگار
رنگ پیراهن گل های تو را دارد

•
گیسوانت در باد
هم پریشان چو...

یـک آرزویـی کـه به سـراب می رسد
قصه ای که نسب اش به خواب می رسد

ایـنهـمـه پـاکــی و زلالـی عشـق
همـخونـی اش به یـخ و آب می رسـد

گـل را خـم شـدن و طـنازی و پرپری
اندوهیست که به قلب شباب می...