سالها بر من گذشت و دوریت آخر نداشت
شکوه های عشق جانسوزم کسی باور نداشت
داستان بی وفائ هاو آن هجران تو
پیش هر یاری که گفتم قلب او باور نداشت
بر گلستانها برفتم بلکه بینم روی تو
چون ندیدم از تو رویی...

همه بازی گران عشق یاریم
ازاین آمدو شدها در گذاریم
گهی درخانقه خندان وخوش دل
گهی در مسجدی نالانو زاریم
گهی توفنده چون اواج دریا
گهی چون رهزنی بر پای داریم
گهی شادان گهی خندان گهی هوش
گهی مست وگه...

ایا عشقی که اسرارت خدائیست
به بی تابی قلبم آشنا ئیست
مرا حرص هوای مبتلی نیست
ولی عشقم سزاوار علی نیست
علی نور حضور کبریا ئیست
علی آن جلوه ذات خدائیست
علی شاهنشه و نور جهان است
علی بینای پید ا ...

یاری که زدل برده قرارم این است
شوخی که زدل برده شرارم این است
ماهی که زچشم افسونگر خویش
کرده است بسی فسون بکارم این است
هم روشنی شب سیاهم باشد دلبر
هم پایه گذار روز تارم این است
آنکس که بیک کرشم...

تا به کی اندوه یاران را بدیدن تا به کی
تا به کی اشگ غم حسرت کشیدن تا به کی
تا به کی با ماتم وزاری جوانان را به گور
شوری خاک سیه بر دیده دیدن تا به کی
تا به کی سر مایه های زندگی را باختن
در قم...