بِخدا از غمِ هجرت دلِ من پیر شود
تو نباشی مَهِ تابان به چه تصویر شود؟
به وصالت منِ دیوانه هوایی شده ام
نکند عاشق وابسته زمین گیر شود
نمٕ چشمم تو ببین ،حاصلِ عمرم شده اشک
تو بگو کِی ز نگاهت دلِ من ...
نیمه شب ها حالِ دل دائم پریشان می شود
ابرِ چشمانم پراب ، از دردِ هجران می شود
دشتِ قلبم خشک شد در حسرتِ دیدارِ تو
لاله خونین گشت و از دوری هراسان می شود
ناله هایم می زند آتش گُلستانْ را ببین
شعله...
بُگذار تا بِسوزم در شبْ چو شمعِ مَستور
بُنیانِ ما بِخُشکد از هجرِ یارِ مغرور
کِشتیِ خاطراتش ساحل چرا ندارد؟
گوید به من نگارم از شهرِ دل شدی دور
مارا چرا تو کُشتی در قلبِ خود نگارا؟
آتش زدی به جانم...
من مستْ ز عرفانم ، تو مستْ ز مِی خواری
من پِیروِ بارانم، تو در پِیِ دیناری
من زاده یِ لاهوتم ، تو شیعه یِ ناسوتی
من رَهروِ یزدانم ، تو سمتِ وَلنگاری
وابستهِ یِ بُطلانی ، تو همرهِ شیطانی
من در پِیِ ا...
در شهر ِ بلا وغم نوای عشقی
بر کشورِ دل تو پادشای عشقی
گیسویِ قُشونِ بی مثالت دیدم
گفتم به دلم که جان فدایِ عشقی
دربندِ نگاهِ آتشینِ یارم
درمانِ تمامِ درد هایِ عشقی
من قلعه ی بی دفاعِ کُلِ تاریخ...
تبلیغات
