تقدیم :
به روح بزرگ بانو سیمین بهبهانی
رفته بانوی غزل ، مانده از او خاطره ای
کوچه ، بی رهگذر و دلهره ی پنجره ای
صخره ای مانده بجا از عطش امواج و
سایه ی مرگ ِ فرو ریخته بر پیکره ای
قطره...
الهه ی نگاه تو ، به من اشاره می کند
دریچه ی شب مرا ، پر از ستاره می کند
زبانه های عشق تو ، در اعتراف قلب من
به اوج میبرد مرا ، سپس نظاره می کند
غرور سرکش تو در ، کشاکش طلوع ماه
حوالی دل مرا ،...
فرو می ریزد از تاریکی چشمان تو ، شعری تب آلود
و از طرز نگاهت میشود فهمید ، عشقی گشته مفقود
شبانه های بی تو ، پر شده از بیقراری های یلدا
طناب عاشقی ، در مثنوی رنج ها ، یکباره فرسود
و گوشم پر ...
ﮐﻨﺎﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﻮ ، همیشه شعر می سازم
و با امواج مهرآگین عشق تو ، هم آوازم
اخیرن شایعه گردیده ، از چشمان تو مستم
بله من دوستت دارم و به عشق تو می نازم
بیا ای همسفر با من ، بیا تا آنسوی رویا
منم...
باز امشب "لیلة القدر " آمده
وقت توبه ، نزد داور آمده
در حضور با شکوه اشک ها
هرچه فرماید مقدر آمده
باز العفو و صدای ربنا
باز یارب یارب و ذکر و دعا
پاسخم ده یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِین
ای خدای ...
تبلیغات
