تویی انسان ، تویی والا ، به دور از آدمی ، جانا
شنو از عمقِ جان گویم تویی اشرف در این دنیا
نخستین روز را یاد آوری در عالمی ذَر هان
ندا از خالقی شد ، روح ها ، لبیک خالق را
بدانی ، خوب دانایی ، صراطی حق ، یکی باشد
گزینش آن صراطی را ، صراطی شیعه را هر جا
به یک شرطی رها از دنیوی جانب به عقبایی
ز نفسی هان ، هوا پرور ، رها با جامه ای تقوا
نهایت ، سفره خالی را ، ببینم ، قُرصِ نانی را
نبینم در درون آن سفره خالی ، گوشه ای تنها
کنی یادی ز مؤلایم ، علی با بارِ گندم ، شب
نهانی بی بضاعت را ، کند امداد ، خود اخفا
کنی یادی ز نخلستان و چاهی گر به تنهایی
چو مؤلایم علی ، والی به خلوت با خدا نجوا
ولی اله بایبوردی
23 / 12 / 1398
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
خسرو فیضی 26 اسفند 1398 18:27
. استاد گرامی بهترین درودهایم را پذیرا باش
. ایمانتان را می ستایم . نیز بدین خاطر زبانی شیوا
. دارید . دقایق بسیاری هست که اینجایم و می خوانم
. و می آموزم . . عمرتان با عزّت و روزگارتان فرخنده باد
.
ولی اله بایبوردی 26 اسفند 1398 19:45
سلام
استاد فیضی گرانمهر
سپاس از دیدگاه زیبایتان
ممنون از همراهی تان
پاینده باشید همچون مهر عالمتاب
مفرد تقدیمی :
دیوار کسان بینم تا اوج سما رفته
ای کاش سما می شد دیوار من مسکین
ولی اله بایبوردی
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 08 فروردین 1399 13:04
درود ها
ولی اله بایبوردی 08 فروردین 1399 16:11
سلام
استاد مهر آفرین جناب آقای انصاری عزیز
سپاس از مهر حضورتان
تقدیمی :
به زیبایی هلالی کن تماشا
جمالی را ببینی ،محو سیما
به یاد آن ماهرو افتی در عالم
به پیدایی ، نهانی ، گر هویدا
ولی اله بایبوردی
08 / 01 / 1399
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:47
درودها بر شما
•▪︎☆☆☆▪︎•
قلمت استوار
اندیشه ات بهاری
◇◇◇◇◇
ولی اله بایبوردی 20 فروردین 1399 09:57
سلام
ممنون از همراهی