خسته ا ز ز ما نــه و خسته ا ز خویشم
خسته ا ز عمر خود و خسته ا ز خویشم
د ل به جان ز بهر عشق چنگ نمی ز ند
پیری رسیده و چوانی چــنگ نمی زند
نا لا ن ز ا ین ز ما نه و د ل پریشا نـم
خسته ا ز جا ن شد ه ام و دل پریشا نم
شکر خد ا ر ا که غافل نگشته ام زاو
هر چه بد ا د ه بمن شکر گذارم ز او
چشم با ز کرد م و دیدم که پیر شده ام
ا ی و ای از گذشت زمان که پیر شد ه ام
ر و یـــا چـه بگویــد ز ر و زگا ر گذ شته
زچه بگو یم ز ر و زگا ر خو ش گذ شته
چه با صفا بو د ن مر د ما ن شهر مــا
چه بــا صفـا بود کل و بـوستان شهرمـا
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 04 تیر 1399 07:38
!درود
کرم عرب عامری 04 تیر 1399 13:14
منصور آفرید 05 تیر 1399 08:56
سلام استاد عالمی عزیز.ماشااله هنوز جوانید
دکتر کیوان محب خسروی 06 تیر 1399 20:27
عذر میخوام اصلا خوب نیست
محمد مولوی 07 تیر 1399 01:34
خسته ا ز ز ما نــه و خسته ا ز خویشم
خسته ا ز عمر خود و خسته ا ز خویشم
د ل به جان ز بهر عشق چنگ نمی ز ند
پیری رسیده و چوانی چــنگ نمی زند