این شعربر اساس شعری از کتاب جهارم دبستان سروده شده
(آوخ که شدم هیزم آتشکر کیتی اندام مرا سوحت چنین ز آتش ادبار)
آندم که شدم عاشق و دیوانه منه زار
سوختم من از عشق تو در آتش ادبار
مجنون نمودی تو مرا بهر خود اکنون
برگو چه ساز م اکنون با آتش غمبار
این غمزه و نـــا ز ا ت ز چــه با شد
بنگر که دلت گشته چنان عاشق دلدار
در آتش این جهان سوزان به که یاری
چون مست و خرابم زاین سوزش غمبار
بنما فراموش تو ر و یـــا تا شعله نگیری
یکناره بسوز ی چنین زآتــش ا د بــار
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 27 بهمن 1399 18:36
درود بر شما
منصور آفرید 27 بهمن 1399 20:15
درود بر استاد
بسیار زیبا
رضا کاظمی اردبیلی 27 بهمن 1399 20:22
سلام و درود جناب عالمی عزیز
زیبا بود یاشاسین
کاویان هایل مقدم 28 بهمن 1399 09:47
صفای قدیمی های باحال که تنور دلشون از همون آتیش گرمه هنوز