قال علی ابن ابیطالب

با سلام متنی را دیدم که مولا دوازده آیه از تورات را انتخاب نمود و روزی سبار این 12آیه را مورور میکرد

وقتی آنرا دیدم مورد توچه ام قرار گرفت و من مصمم شذم که آنرا به شعر بر گردانم امیدد وارم مورد توجه

مولا قرار گیرد

شعر 12 آیه تورات

سلطنت بر من بــُود چون پایدار اندر زمانه

ترس از کس بهر روزیت مدار اندر زمانه

مرا این سلطنت از بهر روزی بر قرار است

الا ای آدمیزاده مرا این سلطنت چون پایدار است

گر تو ما را یا فتی از بهر یا ر ی یار دیگر تو مگیر

گر مرا تو یافتی از بهر خودت هرگز دگر یاری مگیر

هر چه خوا هــی ا ز ز مین و ا ز ز ما ن از من بخواه

من تــرا یـباری کنــم ا نــد ر جــهـا ن از من بخواه

گر مرا تو یا فتی ا ز بهر دو ستی و و فـــا ای بنده ام

سوی دیگر کس مرو تو بهر دوستی و وفا ای بنده ام

تا مــرا خــوا نی مـنــم یـــا ر تــوا م ا ی بنــد ه ا م

نــزد تــو با شم د ر عا لــم هم چو یــاری بنده ا م

خا لــقــم بر تــو و دو ستــدا ر تــوا م من د ر جهان

ای بشدر دوستم بدار در زندگی یار توام من در جها ن

بعــد دنــیــا ســر نــهــی ا نــدر زمیــن ایــمن مباش

تــا گـــذر نـنــمــو ده ائی تــو ا ز صــراط ایمن مباش

ایــن جــهــا ن با ا ین همه ز یبا ئــش
رز ق و ر و ز ی در و ن ا ین جـهــان ا ز آن تو ست

چرا تو میــگر یز ی ا ز من ا کنـــو ن ا ی بـشر

آفریــد م من تــرا ا ز بــهـــر خـــود من ا ی بشر
ا ز آن تو ست


خا لــقــم مـن خا لــق د نـــیا و. آن عـــقـــبا منم

خــا لـــق تــو خــا لــق ا یــن عــا لــم و آدم منم

مــن زخــاک و گـــل تــرا پـــرو ر ه ا م ا ی آ د می

تا جهان بــاقی با شد من ا ز ا ین خلــقت نما نم آدمی
تا ا بد ر و ز ی ا ین خلق جــهــا ن هــم با مــن است

رز ق و ر و ز ی تــو و ذ ر ا ت عـــا لــم بــا من است

تو چرا برمــن غضـب بـنــمتــو ده ا ئی ا ز کار خود

کا ر بــد ر ا تو نمو د ی د ر جها ن با جا ن خــود

پس چــه شــد بر من تو خشمگـــیــن مــیشـوی

لیکن ا زبــهـــر مــن بر خود تو خشگین کی میشوی

من خدایم خا لــقم بر تو ا ی فرزنــد آ د م در زمین

بر تـــو بــنــهـا د م تکـلیف انــد ر ا یـــن ز مــیــن

رز ق تو بــر عـهـده مــن با د ا ند ر ا یــن جـهــا ن

من بــه عــهــد خــود و فــا د ا ر م ا نــدر این جهان

گر تو سر پــیچــی کنی ا ز از آنچه خواست من بـــُود

خشمی بــر مــن نیست بنــد ه پــرو ر ی ا ز من بــُود

چون کریمم همـچــوبــخــشنده منم بـــر بنده گــان

چون رحیمم هــمـچــو رحما نــم من بر بــنده گــا ن

گر پدر خــواهــد تـــرا از بهر خــود خــوا هـــد تـــرا

چونکه مادر عشق میورزد به تو ا ز از بهر خود خواهد ترا

گر برادر یا که خواهر این همه از بهر خود خواهند ترا

خواستا ر تو هستند ا ین همه ا ز بهر خو د خوا هــند ترا

من مــیــخــوا هم تــرا چــون دو ست میــد ا ر م ترا

در کنــا ر م با ش ز بــهــر خــود مـیـخـــوا هــنـد ترا

بنده ا م چــو ن عــا شــقـــت هستم بما ن ا ندر برم

دوستد ا ر تــو مــنم در ا ین جها ن بــما ن اندر برم

طــلب منــما تــو روزی فــردا ی خود ر ا ا ی بشر

چون عــمل آنــرو ز ر ا ا ز تــو نمی خواهم ای بشر

اگر بر رزق و روزی که من دادم بتو راضی شوی

در جــهــا ن ا ز بهر ر و ز ی خوــد راضی شوی

قلب تــو د ر ر ا ه عشق مــن تپــد ا ی بنده ا م

فـــرا گیــرد تـــرا آر ا مش جا ن بــنــده ا م

گر تــو راضــی نــشــوی از روزیت ای بنده ام

بر سرت دنیا مسلط میکنم در هر زمان مکان

همچو آهوئی میدوی بگردی بهر روزی بیگمان

جز آنچه من خواهم مقدر کی شوذد از بهرتو

من ترا دخواهم چو جان ای بنده ام از بهر تو

کن توکل بر من ای بنده ام تا وقت بودن در جهان

تــا ترا یا ر ی کنم مــن هـــر ز ما ن اندر جها ن

ایمیل مقصد