باچشم دل بر تو نـظـر خــواهم کرد با یا د تو عشق را خبر خو ا هم کرد
ا ی قا فله سا لا ر عشق کاروان بد ا ن که من با عشق خود سفر خواهم کرد
که غیر او نبا شدم همد می به زندگی با غیر از او از این سفر حذر خواهم کرد
در شهر عشق ا و هزا ر با ر اگرروم هر بار از کوچه عشق او گذر خواهم کرد
د ر و ا د ی ا ین ز ما نه پر غو غــا جز عاشقی به او کار دگر نخواهم کرد
فریاد من ا ز جور و ستم روزگاردون سوی خدای بزرک آشکار خواهم کرد
ای مونس و دلدارم در این زمان پرغوغا این را بدان که شام غم را سحر خو اهم کرد
رویا بجز عشق تو عشق دگر نمی دارد گر که در سفر شوم ترا خبر خواهم کرد
نظر 7
-
خسرو فیضی 07 فروردین 1399 18:54
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی کلک خوش خرامتان بر صفحه سپید کاغذ
. خوش می کند تصویر را . . زیبا دلنوشته ای را خواندم
. و بهره ها برده و محظوظ و معشوف گردیدم .
. شما را به صفحه کوچکم دعوت می کنم .
. نیز می توانید با همکاران خود دیدار داشته باشید
. موفق و بهروز باشید
. 
-
مجتبی جلالتی 07 فروردین 1399 19:01
با هزاران درود
د ر و ا د ی ا ین ز ما نه پر غو غــا جز عاشقی به او کار دگر نخواهم کرد
دلنشینی زیبا سروده اید -
محمد علی رضا پور 08 فروردین 1399 17:00
درودتان گرامی!
با همیاری سرایندگان خوب سرزمین مان، قالب ها(وسبک های) نوین و توانمند سروش، سه گلشن و شعر سبز(چندآهنگ) در حال شکوفا شدن اند.
امید که این گلستان، بی بهره از گل های شما نمانَد که هر گلی بوی خودش را دارد.
تقدیمی
قطعاتی در قالب سروش(از جناب علی معصومی)
□□□
یک سبد بی بهانه یادم کن
با دلی عاشقانه یادم کن
بعد هر آب و شانه یادم کن
با دعای شبانه یادم کن
منِ آواره بی تو حیرانم
□□□
نذر کردم که شادمان باشی
از غم و رنج در امان باشی
مثل خورشید آسمان باشی
یار و غمخوار مردمان باشی
دیگر از خاطرم نخواهی رفت
□□□
آه از آن چشم فتنه آلود ات
وای از آن غنچه نمک سود ات
داد از لحظه های بدرود ات
چو کویرم بجرعه ی رود ات
کی ببینم وفای خوبان را
□□□
من به جز تو دگر نمی خواهم
جز غمت همسفر نمی خواهم
دلبر و تاجور نمی خواهم
بی تو هوشی بسر نمی خواهم
کاش میشد که روی بنمائی.
نمونه ای از شعر سبز/چندآهنگ
(از جناب حامی شریبی، سروده شده در 20 سال پیش)
روزگارم
تب دار است
هذیانش
کابوس خوابهای
– بی صداست
نخ
آرزوهایم را
نکشید
تن لختش
پیداست
درگوش
– خدا
فریاد نزن
حرفهای شیرین
آوای دهل
سهم فرداست
راستی
حسنک
شعر من کجاست
دیر وقت است
خورشید
طعم غروبش
پیداست.
در قالب سه گلشن(آغازگر+ بدنه+ پایانبخش با حداکثر تنوع در هربخش) از محمدعلی رضاپور(مهدی)
در امتحانِ عشقِ تو، ماندیم نا تمام
اما هنوز هم غزلی هست مست فام
اما هنوز هم، نَفَسم آسمانیَ است
چشمم بدون شُبهه، پر از مهربانیَ است
شب ها به ماهتابِ تو، دستم نمی رسد
اما نگو: جداییِ مان جاودانی است
من: مشتریِّ چشمکِ نازِ ستاره ات
شب های دل همیشه مقیم جوانی است
در کهکشانِ رازِ تو پیداست گم شدَه م
این چشم اشاره هات برایم نشانی است
آشوبِ خوبِ حضرت محبوب را بگو:
فهمیده ام که بینِ دو چشمش تبانی است
خورشید بر تغزّلِ خود، رشک می بَرَد
در انفجارِ دم به دمِ بی کرانی است
این گونه، شادی و غمِ مستانِ روزگار
مصداقِ بارزِ شُبَهاتِ زبانی است
مثل مدار وقف طواف تو هستم و
فرقِ فراق و وصل فقط واژگانی است
خوب است حالِ آتشیِ دل به لطفِ دوست .
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
mehdi rafiee
-
نستـــــرن طالبـــــــــزاده
-
Susan Jafarzade
نقد 2
محمد علی رضا پور 08 فروردین 1399 17:00
خوب است و البته همان طور که می دانید، وزن شعرتان ویرایش می طلبد
علی معصومی 11 فروردین 1399 13:09
درود و عرض ارادت
◇◇◇◇◇
و آفرین بر شما
☆☆♡♡♡☆☆☆
کاش مصرع ها را با اینتر زدن جدا می فرموردید