بعدِ سرما باغبانی گل بکارد بی درنگ
جنگل از باران شود پویاتر و صحرا قشنگ
وه چه زیباتر شود دنیا به صُنع کردگار
در بهاران، با نمی باران، کمانی هفت رنگ
با طراوت چون شود دشت و دمن از لطفِ یار
گل بگیرد شبنمی را در بغل هر صبح تنگ
گرچه در فصلِ زمستان پیر شد کوهی بلند
باز میجوشد جوانی از پسِ یک قلوه سنگ
روزگارت خوش تر از این ، زندگانی بر مراد
گوش کُن بر فالِ حافظ با نوای تار و چنگ
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 14
مسعود مدهوش 17 فروردین 1399 16:39
درود استاد گرانقدر
باز نگارشی زیبا ازمکنونات زیبای شما به وقوع پیوست
گر چه در فصل زمستان پیر شد کوهی بلند .....
معین حجت 17 فروردین 1399 17:21
لطف دارید جناب مدهوش ، سپاسگزارم
ولی اله بایبوردی 17 فروردین 1399 17:43
سلام
سلیس و روان
در ضمن دلنشین
بحر رمل در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
دستمریزاد استاد
معین حجت 17 فروردین 1399 18:46
سلام استاد بایبوردی...
سپاس از توجه دقیق شما و لطف جناب عالی
سیدمحمد طباطبایی 17 فروردین 1399 20:04
درودتان حضرت دوست
غزل بهاریه ای خواندم عارفانه و لطیف با تصویر سازی بینظیر درود بر شما
معین حجت 17 فروردین 1399 23:01
سپاسگزارم استاد طباطبایی ...
ایمان اسماعیلی 17 فروردین 1399 20:33
درود جناب حجت
عالی و دلنشین
معین حجت 17 فروردین 1399 23:01
بزرگوارید
مجتبی جلالتی 17 فروردین 1399 21:55
با هزاران درود بر استاد ارجمند
بسیار زیبا غزلی سروده اید و لذت بردم.
از شروع تا اتمام آن لطافتی بی بدیل خلق نموده اید.
روزگارت خوش تر از این ، زندگانی بر مراد
گوش کُن بر فالِ حافظ با نوای تار و چنگ
معین حجت 17 فروردین 1399 23:02
نظر لطف شماست
محمد علی رضا پور 17 فروردین 1399 23:50
درود دوست خوبم
فالت خوش و طبعت بهاری
معین حجت 18 فروردین 1399 09:51
سلامت و دلشاد باشید ،سپاسگزارم
خسرو فیضی 19 فروردین 1399 13:10
. سلام و درود بیکران نثارتان باد
. استاد ارجمند کلک خوش خرامتان بهارانه ای را برای
. طبیعت . عاشقانه سروده اید و در پایان بدرستی
. مخاطب را بر تفالی از دیوان خواجه شیراز . .
. درودها نثارتان باد
.
معین حجت 20 فروردین 1399 18:06
نظر لطف شماست ،بزرگوارید خسرو جان