تو ای ابرسیاه
بس کن با این نگاه
یک دم چرخی بزن
بالای سرم
تا باد گیرد دلت
خودببینی
من چقدر لب تشنه ی
گریه ناب توام
خارخاشاک روی سینه ام
چون کبوتر چُنگ می زنن
تشنه آب زلالند
بر روی تنم
خود
علف های هرز
را
ببین
کفر نعمت می کنن
با دروغ هرکلک
زندگی را سر برن
بذر پاشان کن دلم
تا ایمان آورد
فرزند هوا
من بانی هر نعمتم
منوچهر فتیان پور (راد)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 16 آذر 1399 00:35
درود بر شما
منوچهر فتیان پور 16 آذر 1399 09:50
استاد همیشه همراه و مهربان اشعار ما !
سپاس ازحضورسبزتان
مقدمتان گل باران
کاویان هایل مقدم 16 آذر 1399 09:41
چه ستوده ابیات نابی استاد
منوچهر فتیان پور 16 آذر 1399 09:47
سلام و عرض ادب جناب کاویان هایل مقدم ارجمند
همراهی و همدلی شما باعث افتخار و خوشحالی بنده است
سپاس از مهرنگاهتان که عالی میخوانید
مجید ساری 16 آذر 1399 17:44
بذر پاشان کن تا ایمان بیاورد
دلم
درود بر استاد فتیان پور عزیز و گرانقدر
خوانش دیگری از سپید سروده تان نصیب حقیر شد
و به زیبایی و عالی بر دل نشست
دستمریزاد بر استاد عزیز
سعادت یافتم
منوچهر فتیان پور 17 آذر 1399 00:20
سپاسگزارم از حسن توجه وحضورپرمهرتان
کرم عرب عامری 16 آذر 1399 19:15
درودها گرامی
منوچهر فتیان پور 17 آذر 1399 00:21
قدردان حضور ارزشمندتان هستم
علی رفیعی 18 آذر 1399 11:25
سلام و ارادت استاد بزرگوار
دستمریزاد
در پناه خدا