ایران زمین تنها بهشت این زمین است
خاکش طلا ریگ بیابانش نگین است
مارا بهشت دیگری حاجت دگر نیست
جز خاک ایران هیچ خاکی در نظر نیست
از کوهسارانش بریزد شیر و شکر
در چشمه سارانش بجوشد اب کوثر
انواع گلها در بیابانش بروید
ویرانه هایش صدهزار افسانه گوید
هردخترش صد بار از صد حور بهتر
شیرین زنانش مادرانی شیر پرور
نوباوگانش هر یک افلاطون دهرند
پیران آگاهش به شب خورشید شهرند
هر جا کویری دیده ای یا شوره زاری
اندر کنارش باز بینی لاله زاری
خواهی یکی از صد هزاران راز گویم
اسرار ایران را برایت باز گویم
از مرگ طفلان من است این شوره زاران
از خون اجداد من است آن لاله زاران
با اجنبی اسرار ایران را مگویید
امید همدردری ز بیگانه نجویید
چون او طمع بر گوهر این خاک دارد
دستی پر از خون دیده ای ناپاک دارد
نعش مرا اندر کویرش خاک سازید
در شوره زارش پیکرم را پاک سازید
خواهم چو خاری خیزم اندرشوره زارش
تا بعد مردن نیز باشم پاسدارش
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 02 بهمن 1399 08:30
.مانا باشید و شاعر
محمدحسین خدیوزاده 02 اسفند 1399 02:09
سپاس
ولی اله بایبوردی 02 بهمن 1399 08:54
امید همدردی ز بیگانه نجویید
سلام و درود
دست مریزاد
محمدحسین خدیوزاده 02 اسفند 1399 02:09
درود و سپاس
رضا زمانیان قوژدی 03 بهمن 1399 10:37
درود
زیبا و دلنشین است
محمدحسین خدیوزاده 02 اسفند 1399 02:09
سپاس
محمد رضا درویش زاده 04 بهمن 1399 08:25
درود بر شما
محمدحسین خدیوزاده 02 اسفند 1399 02:10
سپاس
کاویان هایل مقدم 04 بهمن 1399 09:33
درود بر شاعر ایرانی و ایران دوست
محمدحسین خدیوزاده 02 اسفند 1399 02:10
درود و سپاس