من که می خواستم
چشم های مادر بزرگ را آبی کنم
ببین چه شدم.
تو که می خواستی
ساحل را مهتابی کنی
ببین چه شدی.
مادر بزرگ چشم هایش را به یکرنگی آدم برفی بخشید
که من نیمه شب ها دلتنگی ام را
بغض بغض
به کوچه های خلوت بندر بسپارم
وتو معصومانه پشت پنجره
خیس خیس
آخرین چکه های آدم برفی را
به قایق های دور علامت بدهی
که ناخدای نیامده آبی بیاید.
هر چند که ساحل گم شد
وقتی پنجره به بغض آخرین چکه پلک زد... !
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
جواد عیسی زاده
-
جواد عیسی زاده
-
زهرا جعفریان
نظر 3
امیر عاجلو 17 امرداد 1400 14:06
.مانا باشید و شاعر
محمد علی رضا پور 17 امرداد 1400 17:29
محمد علی رضا پور 17 امرداد 1400 17:30
سلام و درود،
فرهیخته ی گرانقدر!
لطفاً در گسترش شعر پیشرو
(گونه هایی همچون سروش،
سه گلشن و...)
و بطور کلی در گسترش
مکتب ادبی نورگرایی،
یاریگرمان باشید ????
سروشی در مکتب ادبی
نورگرایی
تقدیم تان:
فرزند هزاره ی سوم/
باید عاشق جنگل باشد/
پیش سروی والا قامت،
پیش راشی شیرین مَشرَب/
آشی شهرستانی بنوازد/
دریا، دشت و کوه و مِه را/
باران را باید بشناسد/
اکسیژن را، دمنوش را،
عطر گل ها را دریابد/
در حیرتِ خوش طعمِ حکمت/
باید احساسش حل باشد/
بی معنا بودن، دشوار است.//
(محمدعلی رضاپور)
(شعر سروش و مکتب ادبی
نورگرایی
بطور خیلی خلاصه:
شعر سروش دارای چند لَخت است
که همه یا برخی از آنها همقافیه اند
اما لَخت پایانی، متفاوت
و برجسته است. در سروش،
تلاش می شود نوع نگاه به
پدیده ها ویا شیوه ی بیان،
تازگی داشته باشد و سروش،
ضمن پایبندی به وزن
و قافیه و...
نگاهی باز و انعطاف پذیر
به این گونه مقوله ها دارد.
مکتب ادبی نورگرایی،
مکتبی بومی و پیشنهادی است
که بطور خاص در گونه های
شعر پیشرو همچون سه گانی،
سروش، سه گلشن و...
و بطور عام در همه ی قالب ها
قابل کاربرد است.
در مکتب نورگرایی،
جامعه ی پسامدرن امروز
در کنار جنبه های مثبت سنت
و با نگاهی معنوی و امیدوارانه
و در عین حال، واقعی
به تصویر کشیده می شود.
بطور فنی، شعر سروش
و مکتب ادبی نورگرایی،
ویژگی های دیگری هم دارند
شایان جستجوی پژوهندگان.)