« تشنه »
ای تو زندگانیِ پاکْ نهاد !
تشنه ام در دریایِ بی آبِ سیراب .
امیدی مرا دگر نیست در این دریایِ دیو پرور و دیو پرست !
تشنه ام من ،
تشنه .
این دریای سیراب گدایی می کند در کنارم و آرام گذرکنان است ...
مرا در این آب هایِ شیفتگی ، حقی خوش نیست
که منِ تشنه یِ ماهی را آبی بخشد .
سالهاست که یگانه ماهیِ بی پناهم
و زندگانی من در خشکْ جایی گذر می کند .
تنها
صبحی را سلام و شبی را سلام می دهم
اما حتی نیست کسی که در خواب سلامم دهد .
من تشنه ام .
تشنه یِ بی پناه ،
تشنه یِ دریا ،
تشنه یِ شنا ،
تشنه یِ صدا ها ،
تشنه یِ لبخند ها و تشنه یِ عشق !
من تشنه یِ بی عشقِ دریایِ جفاکارِ مَستورِ بی وفایم .
دریایی که وفا در آن مرده ست .
مرا تنها در این دریا تو هستی ای همه جانم ، ای همه روانم !
من زندگی را در دریایِ تو شنا می کنم .
مرا تشنه یِ توست ...
تشنه یِ آن خنده لبانت که مرا سیراب کننده در این دریایِ بی وفاست .
می خواهم شنا کنم ؛
شنا کنم در اندام پاکْ نهادِ زیبایت .
آری
مرا تشنه یِ توست
و من در تو شنا خواهم ...
شعر در قالب : سپید
از : سجاد حقیقی ( آرام )
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
mehdi rafiee
-
نستـــــرن طالبـــــــــزاده
-
Susan Jafarzade
نظر 5
امیر عاجلو 29 خرداد 1400 18:40
!درود
شبنم رحمانی 31 خرداد 1400 09:26
درود بر شما.زیبا سروده اید
سجاد حقیقی 07 تیر 1400 13:26
ممنون استدعا میکنم
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 01 تیر 1400 09:33
سجاد حقیقی 07 تیر 1400 13:26
سپاس