ای ساقی

نظر 6

• 

  امیر عاجلو   05 آذر 1400 23:31

  درود بر شما
• 

  خسرو فیضی   06 آذر 1400 10:47

  . با درودم نیک
  .
  . نمانده هم نفسی جز من و غم ای ساقی
  . شراب تلخ و یکی مست ِ محرم ای ساقی
  .
  . استاد ارجمند مطلع غزل آغازگر یک عاشقانه زیبا می شود
  . اندیشه ای نیکو و قلمی توانا را باید که ستود
  . که می ستایم
  . روزتان خوش باد
• 

  قاسم پیرنظر   06 آذر 1400 12:33

  نمانده هم نفسی جز غم و من ای ساقی
  شراب تلخ و یکی مست محرم ای ساقی
  
  با عرض سلام وادب درودتاندباد استاد عزیز بسیار زیبا ودلچسب لذتذبردم
  احسنت بر شما و جولان قلمتان
  
  
  مانا و نویسا باشید در پناهدخدا..........
• 

  کاظم قادری   07 آذر 1400 13:12

  سلام و درود و غزلتان زیباست و تنها ایرادش زبان کهنه ی آن است
  • 

    فرید آزادبخت   07 آذر 1400 22:08

    سلام و درود و سپاس از محبت بی دریغ همه ادیبان و شاعران والامقام و بزرگوار . حقیقت امر را بخواهید زبان شعر این حقیر بوی کهنگی می دهد و این نقصی بزرگ است . بین سنت و مدرنیته به توازنی شایسته نرسیده ام نه در سطح فکر و اندیشه و نه در ساحت زبان و جان و جهان ؛ میل به نوگرایی گرایشی فطری و انسانی و ارجمند است و درافتادن با زبان معیار و شاعرانه کلاسیک از سر زیبایی شناختی است . حافظ از معاصران ما زنده تر است و سعدی نوآورتر و مولوی که آتش در بیشه اندیشه ها افکنده هم ترازی در هیچ زمانه و هیچ ملتی ندارد . نوآوری در شعر اندیشه تازه می خواهد تا اندیشه ما تحول نیابد زبان ما دگرگون نخواهد شد ؛ وگرنه تعبیرات نو بدون درون مایه زیباشناختی ؛ ایده و پیام به فرجام نمی رسد . شعر کهن و کلاسیک ستون فقرات ادب و ادبیات این سرزمین است ولی اینکه شاعر معاصر زبانش بوی قرن ششم و هفتم هجری بدهد و ایده هایش نیز قرن هفتمی باشد یعنی انسدادی در اندیشه شعر و گرهی در نظام اندیشگانی شاعر افکنده شده است که رهایش از آن جز به مدد اندیشیدن و اصالت اندیشه فرادست نخواهد افتاد . از اینکه بر بنده منت نهادید و نقد عالمانه نگاشتید بی شمار سپاسگزارم . ساقی نماد یک ادبیات پربار عرفانی هشتصد ساله و گلی از گلستان شعر قدسی است . اینکه ساقی را در معنای عامیانه و مبتذل آن بنهیم و فرامتن این ایده را فرو بگذاریم چندان روا نیست ؛ گرچه در هر خوانشی معنایی برکشیده می شود که با ذهنیت و جهان خوانشگر هم افقی معنایی دارد ولی زیبایی شعر در تعین ناپذیری آن و فرار از هر پیشفرض و پیش فهم محتوم است . استعاره سیب سبقه بین الادیانی دارد و البته در منابع اسلامی چنین مفهومی منظور نشده و در پهنه ادبیات تطبیقی این استعاره با بسامد پرشمار به خدمت گرفته شده است که راهزنی عشق و دلبردگی عاشق و دلستانی دلدار را افاده می نماید. شعر نه تخته بند تاریخ است و نه محکوم گذشته و نه پای بست تخیل و عاطفه صرف بل آنچه شعر را دلارا و زیبا می نماید ایده کانونی و همهمه معنایی و در مرحله بعد ساختار و صورت موزون و موسیقی زبانی آن و استعداد چند خوانشی آن است . از همه عزیزان پوزش می طلبم که سخن طولانی شد . ان شاء الله در فرصتی دیگر شعری نیمایی تقدیم عزیزان خواهم نمود که زبان آن تازه تر است و شاید متاثر از جریان ادبی مدرنیته
• 

  کاظم قادری   08 آذر 1400 00:50

  سلام ودرود
  ازاینکه وقت گذاشتید و توضیحاتی مبسوط ارائه فرمودید سپاس گزارتان هستم
  البته این ایراد را به شکل کمرنگتری به نوع ادبیات شعر بنده هم میگیرند که زبان شعرم کهنه است و درحال تلاش هستم که به نوعی این نقیصه را برطرف سازم واین مشکل خیلی از شعراست به بنده توصیه کردند شعر ده ۷۰ به بعد مطالعه کنم اما متاسفانه آنقدر مشغله و گرفتاری زیاده کو وقت به هر صورت ممنون نگاه گرمتان هستم و پویا و شاعر بمانید