درختِ سروی ام امّا …
درختِ سروی ام امّا به رویِ صخره ای پیدا
میانِ برف و طوفانم امیدِ من همه فردا
چنان محکم کشیدم قد، میانِ صخره یِ سرسخت
به طعنه مینْگرم دایم به سیلِ سختیِ دنیا
به سینه من یقین دارم بهارِ سبز در راه است
زِ موجِ بهمن و سرما ندارم در دلم پروا
نگاهم رو به سویِ بیکرانِ نورِ خورشید است
چو عشقت دائما با من، نباشد بر لبم شکْوا
برو ای ناخدا گر کشتی ات افتاده در گرداب
بده سکّان به دست او چه باکت از غم دریا
✍علی پیرانی شال(آرام)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 25 آذر 1401 12:00
درود و سلام موفق و مانا باشید