حالِ پریشان
ای کاش که این بغض و سکوتم ، زِغم ِاو ثمری داشت
ای کاش که فریاد و فغان ، در دل سنگش اثری داشت
آنکس که مرا کرده پریشان ِ خودش در همه ی عمر
ای کاش که از حال ِپریشان شده ی من خبری داشت
عمری تک و تنها به سفر هستم و در وادی دنیا
ای کاش به جز سایه ، تن خسته ی من همسفری داشت
با یاد و خیالش دل ِ من در تپش افتاد و شدم پیر
ای کاش چو ایام ِجوانی دل ِمن شور و شری داشت
چون کهنه درختی شده ام ، خشکم و گلچین زمانه
ای کاش برای تن ِ فرسوده ی من هم تبری داشت
آنکس که کند خو به قفس ، چون در ِآنرا بگشایند
پرواز نمی کرد و نمی رفت ، اگر بال و پری داشت
با آنکه "هزار و یک " جفا کرده ولی هیچ نگفتم :
"ای کاش که غیر از تو و عشق ِ تو دل ِمن هنری داشت "
دکلمه این غزل را با صدای بانو "بدری عسکری" در قسمت ذیل بشنوید :
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 20 آذر 1401 23:04
درود و سلام موفق و مانا باشید
سعید نادمی 21 آذر 1401 09:42
درود بر شما جناب عاجلو و ممنونم از زحماتتون قربان
الیاس امیرحسنی 21 آذر 1401 12:26
درود بر شما
زیبا سرودید .
سعید نادمی 21 آذر 1401 12:44
سپاس بزرگوار ... نظر لطفتونه
امیر وحدتی 22 آذر 1401 16:35
درودها جناب نادمی. سروده ای زیبا را مهمان
صفحه گرانبهایتان شدم و لذت بردم.
????????????
سعید نادمی 22 آذر 1401 19:14
درود بر شما قربان ، با دیده ی لطف نظر انداخته اید استاد ... سپاس
مهدی رستگاری 25 آذر 1401 22:30
درود بر شما
سعید نادمی 26 آذر 1401 09:53
سلام و عرض ادب دوست گرامی