*آفریدگارم*
من یک انسان!
با مغزی کوچک و پیچیده به اَندازه مُشت یک دَست
که هوشمندتراست از تمامیِ ابَر کامپیوترهاای که ساخته همین کامپیوتر کوچک است.
آفریدن بی کرانِ آفریدگارم آفریدن آسمان ها و زمین آفریدن حیات و جاذبه ای
که من می توانم بر روی آن قدم بردارم و تنفس کنم.
آفریدن جهان های موازی که میلیاردها میلیارد شایدم غیر قابل شمارش پیچیده تر
و هوشمندتر از مغز من همان کامپیوترکوچک و هوشمند است.
بی شک آفریدگارم آفریده آنهاست و بر تمامِ آنها حُکمرانی می کند و در تمامِ جهان های موازیِ جهان ما
آفریده هاای آفریده که ازفهمُ و دانش ما تا حُکم نکند دور است
من یک انسان!
با تمامِ هوشمندی در برابرِ این آفریده ها, آفریده ای ناچیزِ ناچیزم
ولی پر ادعا و پر تکبر قدم بر میدارم برجاذبه ای که بر زمین آفریده کرد
*آفریدگارم*
#میلاد-کاویانی 1400/12/2 (ص2)
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 04 اسفند 1400 10:49
محمد علی رضا پور 05 اسفند 1400 21:01
سلام و درود
Milad Kaviani 05 اسفند 1400 21:05
فرهاد احمدیان 06 اسفند 1400 00:04
سلام و عرض درود خدمت جناب کاویانی عزیز مطلبی بسیار دلنشین قلم زدید سرافراز باشید
کرامت یزدانی(اشک) 07 اسفند 1400 11:34
درود. بسار زیبا
Milad Kaviani 07 اسفند 1400 22:22
درود بر شما ها دوستان و شاعران عزیز
علی احقاق جهرمی 09 اسفند 1400 11:23
بهروز باشید جناب کاویانی