در دلم طلب هوای تازه کردم ز جان ** آن نسیمی که خوش میوزد ز بعد باران /// شوم زخانه برون بخوانم ز دل شعری ** چو میرسد بوی خوشی ز گلها و درختان /// نفسی تازه بنمایم که این دنیا در گذر است ** خوشا آندم که فارقی ز سختیهای دوران /// چه بسیار تلاشها که رفته بر باد و از کف ** چه باید کرد جانا که عمرم رود بر باد و شود پایان /// به دنبال آنم که دمی دور شوم از این دارفانی ** بدان ره چون روم که رفتند جمله بزرگان /// ز اهل تجربه پرسیدم چه باید کرد در این ره ** بگفتا در این دنیا زمین همین هست و این آسمان /// در پی این دنیا پیشه کارت نباشد رفتن با شتاب ** چو اندیشه کم شود به رویت معما آید فراوان /// تا بنمایی مشکل را حل و آن هم به زحمت ** به ناگه ببینی عمری رفته از تو چه آسان /// اگر خواهی شوی پیروز ز دانش بگیر یاری ** هر آنکس دانا بود پیموده ره عاقلان /// چو زیباست علم و دانش طبیعت با هوای تازه ** کنارت بود اهل وفا و کم خطا روی به جمع خوش کامان
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 11 اسفند 1400 14:47
درود و سلام موفق و مانا باشید
فرهاد احمدیان 11 اسفند 1400 17:26
سلام و عرض ادب جناب عاجلو تشکر فراوان
Milad Kaviani 13 اسفند 1400 05:23
درود جناب فرهادیان گل
فرهاد احمدیان 13 اسفند 1400 08:05
سلام عرض درود خدمت جناب کاویانی تشکر فراوان از لطفتون
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 16 اسفند 1400 21:47
فرهاد احمدیان 18 اسفند 1400 08:45
سلام و عرض ادب خدمت استاد بزرگوارم انصاری تشکر فراوان از نظرتون و لطفتون بزرگوارید