از پی بی کسی رو به ناکسان نمودیم
زخامی نزد رندان سفره ی دل گشودیم
.
هر که را محرم اسرار خویش یافتیم
هر دم پیش و پس نیش نوش کردیم
.
فریب نارفیقان بر فراز ایمان خوریم
رد زخم جَور، زمیش جامگان دربریم
.
ای دلا محنت ز سوز و ساز تو خوریم
یا نشان ز تیغِ رُخ مردان به تن پروریم
.
بنازم لوطیان گر فصل زمرام یک دگریم
در حفظ حرمت نمک به کیش هم دگریم
.
نگون بخت آنکه بخیالش پایان نداریم
دگر سرا سوال و سائل نباشد جاودانیم
.
مشو غافل مکافات عمل محال بُگذریم
سوای عقبی زین فانی به تاوان دچاریم
.
به هر دست دهیم زهمان دست ستانیم
مثقال زر و نقره به کیل گندم ننشانیم
.
همنشین و همسفر را هم آیین پنداریم
روزگار چون گذرد به خُلق هم بگماریم
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 19 اردیبهشت 1401 18:53
درود بر شما
محمد همتی 30 اردیبهشت 1401 08:51
سرور بر شما
علی مزینانی عسکری 20 اردیبهشت 1401 08:09
سلام و عرض ادب
به راستی امان از نارفیقان
احسنت رقص قلمتان زیباست
محمد همتی 30 اردیبهشت 1401 08:50
تشکر از محبت و نظر شما ارجمند