《دقُ الباب》
دیر سالی ست چراغ شب های من
خاموش شده است
از وقتی پائیز دیگر
حوالی شعرم پرسه نمی زند
نمی دانم کجای واژه هایم
پنهان شده ای؛
بیا و مثل باران دقُ الباب کن
شاید دلتنگی هایم این فاصله ها را کم کند
تو بگو:
غمی که دستش
به زنگ خانه نمی رسد کجاست؟
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
bahram ehsani
-
فاضله هاشمی
-
سیده فریبا سیدموسوی
-
طاها پرکی
-
Sarina Salarian
-
علی آهنگر
نظر 2
امیر عاجلو 03 آذر 1401 20:01
مرتضی سنجری 04 آذر 1401 03:18
ارادت ????????????????