آه از بخت گره خورده ی خویش
آه از این همه درد
این همه تنهایی
این همه طعنه و نیش
سرفه ام می گیرد.
باز هم محکوم است.
بازدم بر نفسم
نبض می گیرد باز
ضربان نحسم
لیک در من مرده ست
ذوق و شوق زندگی
چشم های واژگانم خیس است.
میل باران دارد
می بارد ...
بر مسیر کاغذ
شعری می روید
محتوایش این است
می گوید:
آه از بخت گره خورده ی خویش
آه از این همه درد ...
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 07 شهریور 1401 16:51
.مانا باشید و شاعر