3 Stars

شکنجه گر قهار

ارسال شده در تاریخ : 03 اسفند 1402 | شماره ثبت : H9428410

_با دست هایی که مدام توی هوا تکان می داد
روبه رویم نشسته بود
افسانه می گفت
یا که پند می داد؟!
نمی دانم...
_به گمانم
آغوشش
پرت ترین دژ ِفراموشی بود!
_دلم عجیب هوای تبعید شدن کرده بود
در تنگنای بازوانش...
_گاهی مکث می کرد و با اخم می گفت:
_حواست پیش من باشد!!!
و من با تمام بی حواسی؛می خندیدم:
_به چشم...
لب می گزید!که جدی باش...
_لب هایش را دوست داشتم
به گمانم طعم کُنار پرزین می داد؛
در بستر بی خوابی ِ عشق!
_شکنجه گر قهاری می شد
اگر در خلوتی...
_ای کاش به دامش می افتادم...
چشم هایش برای هزاران شب
حکایت ها داشت...

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 43 نفر 93 بار خواندند
امیر عاجلو (04 /12/ 1402)   | محمد مولوی (04 /12/ 1402)   | افسانه نجفی (05 /12/ 1402)   | محمود فتحی (06 /12/ 1402)   |
رای برای این شعر
امیر عاجلو (04 /12/ 1402)  محمد مولوی (04 /12/ 1402)  افسانه نجفی (05 /02/ 1403)  
تعداد آرا :3

نظر 3

ارسال دیدگاه

rose
laughing
happy
crying
sad
winking
big hug
big grin
batting eyelashes
confused
love struck
blushing
tongue
kiss
broken heart
worried
rolling on the floor
applause

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا
تولد اعضا