مهدی رستگاری

بی کَسی

ارسال شده در تاریخ : 25 تیر 1402 | شماره ثبت : H9425627

بسمه العزیز
بی کَسی

در اوج گیری هجوم بی امان بی کَسی
کس را نمی بینم به یاری در زمان بی کَسی

دورم من از کل کسان خویش و در این حال خود
ره می سپارم روز وشب با کاروان بی کَسی

ره برده تا در عمق مغز استخوان و من به خود
می پیچم اینجا باز از درد نهان بی کَسی

تنهایی مردم پدیدار است و بی شک و گمان
پیدا است در روی همه نقش و نشان بی کَسی

گر چشم دل بینا شود بیند قیامت گشته در
بحبحوحه بحرانی جامه دران بی کَسی

می افتم از پای و نمی بینم توانی در خودم
تاثیر در من کرده دیگر شوکران بی کَسی

جان می سپارد مهدی؛ اینک ماه من کی می شوی
طالع تو از آفاق جان در آسمان بی کَسی؟

گر تو بیایی یک زمان چنگال و دندان بشکنم
با عشق رستم وار بر دیو دمان بی کَسی

#مهدی_رستگاری
دوم مرداد ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و چهارم ژوئیه سال 2021 میلادی

دفتر شعر روزگاران
۱۲۹