نه دگر مانده ز اشکم که چکد زو عسلی
نه قلم حوصله دارد بنویسد غزلی
نه دگر نازک پلکی که به غارت بَرَدَم
نه نگاهی که شود جوهر ضرب المثلی
به شرابی که کند مستم و دیوانه شوم
ندهم لب، بگُسَستم دگر از هر عملی
شکوه دارد دلم و نی چه غم آرد به زبان
ز وفادارترین نغمه نواز بدلی
زخمها بر تنم افتاده به خون خفته دلم
ساغرم را نَبُوَد شوقْ دگر بر جدلی
برو ای حیله گر از خاک بلاخیز کویر
دام را جای دگر گستر و از نو دغلی
#غلامرضا_کفائی
#کویر
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 5
حسین حاجی آقا 11 فروردین 1396 03:58
موفقت وپیروز وسربلند و شاد باشید
محمد جوکار 12 فروردین 1396 00:32
درودت باد جناب کفایی
غزلی بسیار زیبا و ناب و نغز از قلم شیوایتان خواندم و لذت بردم
رقص قلمتان ماندگار
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 13 فروردین 1396 20:13
درود بر شما
سیاوش دریابار 31 شهریور 1402 08:15
سلام
استاد فرهیخته
زادروز تان را تبریک عرض مینمایم
شعرتان زیبا بود برایتان آرزوی بهت ین ها را دارم
مانا و سبز باشید
محمد مولوی 31 شهریور 1402 19:50
درود
تولدتان مبارک