ترانه، خانه ندارد. بخوان ترانه سرا! بخوان ترانه ی این دخترِ بدونِ سرا
ترانه، خانه ندارد. چه کار باید کرد؟ دلی شبانه ندارد. چه کار باید کرد؟
شبانه، جوجه ی ناآشنا به بال زدن چو آشیانه ندارد، چه کار باید کرد؟
ترانه: کودکِ شبگردِ کوچه های دراز دری، نشانه ندارد. چه کار باید کرد؟
ترانه، زلفِ پریشان به دست باد نداد نظر به شانه ندارد. چه کار باید کرد؟
ترانه: این که به من شعر تازه می بخشد خودش ترانه ندارد. چه کار باید کرد؟
آهای مجلسیان! این که خانه ی مردم ترانه خانه ندارد، چه کار باید کرد؟
ترانه، خانه ندارد. غزل نخواهم گفت و تا به نان نرسد، از عسل نخواهم گفت
بیا ترانه ی من! من غزل نمی خواهم به جز ترانه ی شیرین عسل نخواهم گفت.
(سه گلشن نیز مانند قالب شعری سروش، قالبی نوین در شعر فارسی است.
سه گلشن، قالبی ترکیبی و دارای مهندسیِ سه رُکنیِ کاملی است که به ترتیب دارای قسمت آغازگر،
متن و سرانجام، قسمت پایان بخش می باشد.
آغازگر معمولا یک بیت با شیوه ی قافیه بندی مثنوی یا قطعه است. متن، چند یا چندین بیت به شیوه ی
قافیه بندی غزل یا قطعه است و سرانجام، پایان بخش، ترجیحا دوبیت به شیوه ی قافیه بندی دوبیتی یا چهارپاره
و گاهی یک بیت جداگانه است .)
نظر 4
-
-
محمد علی رضا پور 26 خرداد 1402 05:41
سلام و درود
البته این شعر، سه گلشنی قدیمی است
و در قالب سه گلشن،
ویرایش هایی انجام داده
و انعطاف پذیری آن را گسترش داده ایم.
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
منوچهر منوچهری(بیدل)
-
سینا صارمی
-
فردین صمدی
-
Seyed Mohammadreza Lahiji
نقد 1
محمد علی رضا پور 26 خرداد 1402 05:40
سلام و درود
البته این شعر، سه گلشنی قدیمی است
و در قالب سه گلشن،
ویرایش هایی انجام داده
و انعطاف پذیری آن را گسترش داده ایم.