شاعران
ابوالقاسم کریمی
دفتر شعر اشعار من
شعر اولین غزل من : من آن دریاچه خشکم که از باران گریزانم | ابوالقاسم کریمی | شعر ایران

اولین غزل من : من آن دریاچه خشکم که از باران گریزانم

ارسال شده در تاریخ : 27 امرداد 1402 | شماره ثبت : H9426071

من آن دریاچه خشکم که از باران گریزانم
همان گاوی که در زندان تقدیرم نگهبانم

نه حس زندگی دارم نه میل صحبت از تغییر
فقط می بارد از چشمم شرار ِ روح ویرانم

هنوزم، جای پای آسمان ، در قلب من جاریست
ولی مانند جوی فاضلابی ، در خیابانم

درون دوزخ تکرار خود آبستن رنجم
شبیه شاخه ی پژمرده و ، بی ریشه می مانم

اگر روزی درخت تشنه ای حال مرا پرسید
بگو همسایه ی باد و غبار و گُرد و طوفانم

نجاتی تازه میجویم به چاهی تازه می افتم
همانند تمدن های رفته ، رو به پایانم

شاعر:ابوالقاسم کریمی
با تشکر از شاعر گرامی علی معمومی
من آن شمعم که میسوزد دمادم رو به پایانم
چنان بادی که در صحرا به هر سوئی گریزانم