حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

دوبیتی 400

ارسال شده در تاریخ : 01 بهمن 1401 | شماره ثبت : H9423528

به بُـعد ناملایـم هـا ، مـزن سنـگ
بـترس از گـردش، این چـرخ نیرنگ
به آدم رنـج و درد ، افزون نـمایـد
همین چرخی که می گردد، به نیرنگ
٭٭٭
به هر در بسته باشد ،می خورد سنگ
به سنگ انداز، نـتوانی کنـی جنگ
فضای سینـه ،گـر پُـر باشد از درد
فضایـش دِه، مَشـو از سینه دلتنگ
٭٭٭
طـرز جهـان را به مثال کـلاف
رشتـه بِـتابیـم و بـسازیـم ، طناف
آنچـه بـگویـم ، که نگفتـم غلـط
از خـود و من می زنـم ، البتـه لاف
٭٭٭
توانـا شـود هـر که دانـا بُـوَد
اگـر دانـشش رو به معنـا بُـوَد
بـرو علـم و دانـش بجـو ،جان من
که علـم از خـداونـد یکتـا بُـوَد
٭٭٭
هـر آن کس به دانـش مهیـّا بُـوَد
به هـر کار نادیـده بینـا بُـوَد
ره علـم و دانـش بـرو ، ای پسـر
ره علـم و دانـش معمـا بُـوَد
٭٭٭
نسیم گلشن زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی