تولد اعضا
همایش
محل تبلیغ آثار فرهنگی شما
محمد علی رضا پور

در نماز، روی شان به آستانه ی حسینعلی ست حج، زیارتی ز خانه ی حسینعلی ست گوسفند شان خطاب کرده است. شعر پیشرو شعر سروش در نقد بابیت و بهائیت محمدعلی رضاپور (مهدی) دین خود ستوده اند دعوتم به این زمی...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

از هنرمند می رود عزت از خردمند می رود حرمت به جماعت نمی رسد رحمت جامعه، جمع زحمت و نقمت ضرب در نکبت به توان.... لعنت دست نادان اگر بیافتد کار. ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش 1. برگ، بالا نشین و آقا بود سبک و رنگ رنگ و زیبا بود میوه سنگین تر از تماشا بود چه غریبانه از وطن کوچید! سروش 2. بیشه ی شیر، دست کفتار است شیر بیچاره، بد گرفتار است آن طرف تر، شغال می خن...

ادامه شعر
فاطمه  مهری

شدم مبهوت چشمانی هم رنگ پر طاووس گذر می دادم از برزخ به رویایی پر از فانوس دلم هرگز به جز یادش نشد با احدی مانوس که می ارزد خیالش هم به دنیایی پر از کابوس خداوندا بده راهی شدم از مهر او مایوس ولی هرد...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

رو به قبر خدای خود به نماز گوسفندانِ میرزای بهاء. شعر پیشرو گونه ی سروش محمدعلی رضاپور

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش هایی چند سروش 1 (بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی:) از حصارها می گذرم رها از غم ها به بوستان می آیم به چهچه سرای عطرافشان عرفان به تازه سازی جانم می پردازم چشمه را تماشا می کنید(؟) عاشقان! ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

خورده ای؛ گفته ای مسلمان ام برده ای‌‌؛ گفته ای مسلمان ام زده ای‌‌؛ گفته ای مسلمان ام کشته ای؛ گفته ای مسلمان ام شاهد دینت این همه گل سرخ. شعر پیشرو شعر سروش محمدعلی رضاپور...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش های تالاب نیلوفر آبی سروش 49 (سروشی بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی)   نیلوفر اگر نبود دریاچه، دریاچه ی نیلوفر نبود و غیر از مردابی ماتم گستر نبود بی او، بدون گیرنده ای سبز به سمت آسمان بود...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

در هوایت پرنده مست است و لاله جام غزل به دست است و عشق بی دل هواپرست است و دل شکار دو چشم اگر نشود....

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

روزها بی کمال رفتند و به امیدی محال رفتند و بی می و بی وصال رفتند و دلخوش ام با همین بهانه ی خویش.

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش های تالاب نیلوفر آبی سروش 48 (سروشی بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی) آسمانی هست و زمینی مست دریاچه ای، چمنزاری، کوهی و مرغکانی با روح آسمان همدست جزء جزء این بوم بی نهایت از جام نورش سرم...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش های تالاب نیلوفر آبی سروش 45   دشت، یکسر بهانه پوشیده جلوه ی عاشقانه پوشیده دل من هم بهانه پوشیده از تو خوانده سروش. سروش 46 (بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی)   دور از آواز مرغکان بودم ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش 1 عشق یعنی هوای داشتنت با قلم موی دل نگاشتنت عشق یعنی همین که می خندی. سروش 2 عطر زلف تو بهترین خبر است خبر از جذبه های پر هنر است چشم شیرین وصال، شوق _تر است آرزو عیب نیست بر دل تنگ. س...

ادامه شعر
حبیب رضایی رازلیقی

. "جمعه شد" . /ای شهریار عاشقان/ /از چشم ما هستی نهان/ /جمعه شده وقت اذان/ /جا مانده دل، درجمکران/ //ظهور نزدیک است// . قالب: سروش شعر: حبیب رضائی رازلیقی . ...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروش های تالاب نیلوفر آبی سروش 35 گفت: دریاچه می کشم این جا پرسیدیم: نقش هر یک ما؟ خاک یا آب یا علف یا برگ؟ گفت: فرقی نمی کنند اینها هرچه هستی درون نقشت باش! سروش 36 شب(-) نرفته بله می آی...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

بادبادک! چه خوب می رقصی! چون شفق با غروب می رقصی رفته خورشید و، مانده دریا، سرخ چون سری روی چوب می رقصی باد، آباد باد و باده به باد! (و گزینش و خوانشی دیگر برای لَخت پایانی: باد، آباد باد و باده...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

سروشی بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی(LIGHTISM) شهر، دشتی پر از طراوت شد نغمه در نغمه، باغ حیرت شد کفتری در هوای خسته ی شهر قاصد مهر و ماه و برکت شد دل ما هم به نور، دعوت شد تور گشت و به طور، دع...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

دو شعر کوتاه سروش سروش نخست با دل من، دمی مدارا کن درد دادی‌‌‌‌؛ خودت مداوا کن با نگاهت عزیز! روزگار مرا زیبا کن! سروش دوم بید و باد رود شاد مرغان‌ از غم آزاد و از این دست، دشتی مست مان...

ادامه شعر
محمد علی رضا پور

می نوازد باد دلنواز و شاد در محله ی بادبادک های ساحلی بالاتر از تکاپوی اسب های چموش فراتر از خیال کودکان بازیگوش می نوازد باد و در دریایی که آن چنان‌ هم صاف نیست کشتی، کشتی، کشتی، بی فریاد د...

ادامه شعر
حبیب رضایی رازلیقی

سروشِ آذری . /هر یرده قرا پرچمی گوردوم قاریشاردیم/ . /هر مشکولوم اولسیدی سنیله دانشاردیم/ . /اولسیدی گلایمده کوسوب تِز باریشاردیم/ . //قربان سنه جانیم یارالی// . حبیب رضائی رازلیقی...

ادامه شعر
ورود به بخش اعضا