3 Stars

دو سروش کوتاه

ارسال شده در تاریخ : 17 دی 1401 | شماره ثبت : H9423351

دو شعر کوتاه سروش

سروش نخست

با دل من، دمی مدارا کن

درد دادی‌‌‌‌؛ خودت مداوا کن

با نگاهت عزیز!

روزگار مرا

زیبا کن!


سروش دوم


بید و باد

رود شاد

مرغان‌ از غم آزاد

و از این دست، دشتی مست

مانند جان سرمست

مجنون و وامق و فرهاد

از میِ انوارِ جانان

شیدا، از شادی، حیران

از آبادانی، ویران

ساغر، از مستی افتاد

رازی (/راضی) از آواز سروش....


شعرسروش:

شعر سروش در کلیت خود، آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو است و گونه ای از شعر پیشرو.
شعر سروش معمولا این چنین است: دارای 3 تا 10 مصراع که همه یا بیش تر آنها همقافیه اند
و گاهی بیش تر از یک محور قافیه دارند اما مصراع آخر شعر، با بقیه متفاوت است و این تفاوت لَخت پایانی،
در قافیه یا طول مصراع یا... می باشد.
در سروش سعی می شود نگاه و بیان، تازگی داشته باشد. همچنین، چند بُعدی سازی معنایی و امکان
تفاسیر چند لایه یا چندگانه البته بدون گرایش به نظریه ی مرگ مؤلف بلکه بر اساس ارتباط
ظریف میان زنجیره های معنایی، از اهداف شعر سروش است.

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 88 نفر 168 بار خواندند
امیر عاجلو (18 /10/ 1401)   | فرزانه محمدپور (18 /10/ 1401)   | نجوا خلفیان (18 /10/ 1401)   | محمد علی رضا پور (18 /10/ 1401)   | امیر ابراهیم مقصودی فرد (18 /10/ 1401)   | فاطمه شایگان (19 /10/ 1401)   | منوچهر فتیان پور (19 /10/ 1401)   | Milad Kaviani (19 /10/ 1401)   | دادا بیلوردی (19 /10/ 1401)   |

رای برای این شعر
تعداد آرا :4


نظر 8

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا