به یاد آور آتش شانه هایت را بلرزاند شررهایش به آرامی درونت را بسوزاند همان تکرارهایی که به زیر لب بخوانم فرار از کینه ها، که هر کس را بترساند همان دلواپسی های مداوم از عقوبت ها...

قاسم ای مرد خدا داغ تو بر این دل ماست تا ابد راه تو سر لوحه ی مردان خداست به خداوند کریمی که تو را هدیه نمود نام تو پرچمِ یاران علی شیرِ خداست داعش آن نوکر ارباب شیاطین زمان ضربتی خورده زشمشیر تو که...

گفتی که بخند عزیز جانم با درد، چگونه می توانم من شاعر فصل های زرد و تقویم لبالب از خزانم خشکیده درختی ام که هر آن در تیر رس تبر زنانم هر ثانیه زخم از پی زخم خوردم که به لب رس...

می جوشد از دل خاک، نفرین از تباهی می کوشد آن پلیدی، سرما و از سیاهی پوساند از درختان، آغوش امن جنگل پوشاندن زمین ، با ترغیب بر گناهی تکرار معصیت را ، بی وقفه میزبانی تاوان رنج و دردش ، بر دوش بی...

سپیده بزند ما هم سپیده میزنیم و لمس میکنیم گرمای آفتاب را با طنین عشق خورشید می درخشد روز موعود نزدیک است ما را به آشیانه پرندگان دعوت می کنند فردا را با خورشید طلوع می کنیم فردا نزدیک است موعود ...

محو توام ای همه‌ی صبر و شکیبایی ا م بهر تو این سینه تپد، ای همه زیبائی ام رنج تو را میکشم، از شیره جان میدهم مرهم اگر، جز تو اثر کو سر سودایی ام آمدنت نقطه بی مقصد من، شد خزان گو‌ که بهاری به نظر ، ...

دلم به کدامین نظاره خوش باشد خیال خاطره ام در مسیر خوش باشد نبوده حال و هوایی به سوی خوشبختی همین که میگذرد روزگار خوش باشد گذشته ها شده همچون فروغ خوشبختی گواه این همه از یادگار خوش باشد...

کوله بارم پر شد از جام دیوانگی هایم روزگارم غرق اما از تمام سادگی هایم قاب افکارم که تزیین شد به بد حالی حال و زارم شد شبیه درماندگی هایم در غبار ترس گم گردم بدون هیچ ردی سازگارم نیز زنده باز از دل...

چندی ست که ... چندی ست که از فصل بهاران خبری نیست جمعی ست که از صفای یاران خبری نیست قصد است ورود طوفان، نرسد صدای باران چندی ست که از بارش باران خبری نیست با وزش های هر باد تندی ، نشود زنده نسیم افس...

این بازیه چرخ و فلکه یکروزپایینی ویکروز بالا خوشا آنان که در بازی هم در پایین و هم بالا صد شکر گویند خدا را

از شب تار تو تا صبح دگر بیزارم از همه روز و شبهای دگر بیزارم گفته بودم به ابد عشق تو در جانم هست از ازل تا به ابد از سخنم بیزارم به تو گفتم که تو دنیای منی ماه منی بعد تو هم ز جهان هم ز مهش بیزارم پس...

تا کی به امید کمکی از خود غاصب باشیم با این همه تاوان پی یک امید کاذب باشیم دست من اگر به دست دیگر برسد قادر بود ورنه که بدون یار و یاور ،غرق مصائب باشیم آنکس که ز مال دیگران به زور خود می نازد خود...

یکی بود و یکی بود و یکی بود همین تکرار، شعر زندگی بود همه بودند اما شعر این بود یکی بود و یکی بود و یکی بود که تا یک روز یک بود روانی فنا کرد هرچه بودش بود دانی از آن پس بود آن بودان وزین شد ک...

اکر دلداده و مستم خودم دانم که کی هستــــم به خود آگاه از خویشم عنانم نیک در دستـم درونم گر خداخواهی است خداخواهی ز من آید وگر در باورم چالش تو را ناید کنـــی پستــ...

قسمت اعظم بدبختیم از قسمت بود سهمم از زندگی آزردگی و حسرت بود خنده کم, غصه فراوان و پیاپی اشکی که تداعی گر یک دوره ی پر محنت بود تا که می آمدم از شهد تلاشم بچشم ناگهان حادثه ای راس همان ساعت بود ج...

وادی آمدن و رفتن است آنجا، دل نیست مردمانش همه مجنون و یکی عاقل نیست گوشهء چشم تو چون کرد که آن زاهد شهر جز صراحی و قدح هیچ برش حاصل نیست نفست میکند احیاء، تو مسیحا نفسی فکرت اما دمی از کشتن ما غافل ن...

هستم چرا پناه و هستی من از برم برفت در هفت آسمان ستاره من از برم برفت دردی شدید جان و تنم را تکیده است امید لحظه لحظه من از برم برفت چشمم به اختران همه شب در نشانه است اما چه سود تک ستاره من از برم ب...

تو مضطرب ز تلخ کامی رها شدن که می هراسی از شبیه مرده ها شدن در این جهان پوچ رفتنی، چه یافتی که وامدار آن ، نه سوی یک خدا شدن تو عاقبت شوی بسان یک...

دانم ای یار دل زِ ما هـم مـــی رود روزگاران چون صبا هم می رود دانم ایـن آیینه ی جهــــان نمــــا بی خیال از دیدنِ ما می شـــود دانم این گردونه ی گـردون مـ...

رنگین کمان رنگین کمانی در درون چشم هایت دیده ام هر رنگ های دیده ات از دیده گانت، دیده ام رنگی ترین بود از تعصب ، از غروری نا بجا بالاترین رنگ از سیاهی، د...