دلم گرفته و باز آرام و خموش
در پستوی خلوت خویش
همنشین باقلم و صفحه ای سپید
و صدای خرناس شب پره ای تنها
با سوختن پروانه ای در نور خیالی می نالم
اشکهایم را مانند شمع می گیرم
مباد که صدای شکستن دل
و استخ...

تو ای مسینان(1)
ای کویر
با من بگو
این عزت و شرف را
با آن تبار نیکنامان
و عزت مستمندان
چگونه در دل خود
و سینه ی اعصار
محفوظ داشته ای
ای ستمکش دوران
تو ظلم ها دیدی
رنج ها بر تو روا داشتند
پیکرت را شمع ...

مراست استخوانی در گلو مانده
و بغضی سنگین با هق هقی فرو خورده
شرمی عجیب وادارم می کند به صبر
اما نه نای که نوای ناشکیب گویم
نه دل که دلبری دیگر جویم
به تیر تهمت یاران
و دشنه ی یار جفاجو
دلم را هزار ه...

اما
او
"گابریل"
شاید می دانست
اگر خاک این دیار را به توبره بکشند
بازهم آوازه اش پا برجاست
به پهنای تاریخ
مردی با نیای شریعت
دنیا را به تسخیر این نام می کشاند
علی، مرد درس و مدرسه
مکتبش دین محمد
مقت...

هنوز من
ای کویر
ای کویر پر امید
مست غیبت خورشیدم
در لحظه های مخفی شدن زیر ابر
گویی در این زمان
عاشقانه
خرامان خرامان
آمدن یار را نوید می دهد
وه چه زیباست
دلتنگی این دقایق
انتظاری که خیال انگی...