*

* در آن گلشن که گلچین خارش از سوسن نمیداند

* مکن عیب اش که از حاسد محیط ایمن نمیداند

* من از بد خواهی دشمن مقام خویش دانستم

* که دانستم که جز دشمن مقام من نمیداند
<...

*
* شاخه هایی روئیده از سرو
* بلند قامت . سبز
* باد گرانی وزیده است
* بر شاخه های شکسته اندام ها
* در محله های دود آلود
* کارگران بی کارند
* و طفلان
* آن بی گناه گرسنگان
* چشم ه...

*
* .من هیاهوی ریزش آب از یک صخره ام
* من نسیم بی اثر بر خار و بر گل جاریم
* من صدای چک چک باران ز ناودان کوچه ام
* همره بادهای زوزه گر از روی برف
* شبنم جنگل به صبحی دلپذیر
* عطر آن شالی به هن...

*
* آن که از یغمای ملت سر خوش و صهبا زده ست
* کی به یاد مردم درمانده ی یغما زده ست
* آن که جایش گرم و جامه نرم و جام اش پُر می است
* وقت دَم سردی دی کی در غم سرما زده ست
*
* صاحبان دولت ا...

*
* در پس خانه بس کوچک من هر سر شب
* می نوازد به هنرمندی سر پنجه خود مردی قوز
* پیر مردی که دهد دهر همی کاسه خون اش هر روز
* آن نوازنده بیگانه پُر طاقت و صبر و مغرور
* می نوازد به چه سوزی هر ...