همدمِ این درد و دل هایم همیشه آهِ توست
من شبم تنها امیدم رنگ ِ چشم ِ ماه ِ توست

من به تسکین می رسم با آهِ تو ،ای آهِ من
من بدون ِطاقتم ،اینجا صبوری راهِ توست

هفت در را باز کردی چون کبوتر پر زدی ...

به لطفِ مهربانی های دل ، غم خوب خوردم
به وقت غصّه با شادی کمی مشروب خوردم

درختی باردارم که به وقتِ چیدنِ بار
به پشتِ دست ِخود داغی ندارم چوب خوردم

دلم گرم است هیزم را به نفت آغشته دیدم
در این ...

به سویش می پرم امّا رسیدن سر نمی گیرد
مگر با پای بسته یک پرنده پر نمی گیرد ؟!

غروب سرد جمعه با غمش یعنی فقط یادش
به یادم آمدو شادم دلم دیگر نمی گیرد

منم طاووس پُر پَر که پَرم را بس به پر دادند
...

شب آمِدو جز روزِ بی معنا چه باقی مانده است ؟
امروزمان هم رفت از فردا چه باقی مانده است ؟

از عشق گفتیم و تمامش ادّعا بوده همین !
غیراز شعار و یک سِری فتوا چه باقی مانده است !

از دور هر رودی که آمد تو...

به چشمم زخم را دیدم تو را دشمن نمی بینم
به غیر از چکّه های سرخ ِ گُل برتن نمی بینم

اگر که لکّه ی ننگ است این کا رَت خیالی نیست
که جای زخم یا یک لکّه بر تن من نمی بینم

زمانی که تو می آیی هوای تاز...