بر دیواره ی کوهستانی

دورخطوط ناشناخته ی کتیبه ای می شوم

که انگارهرگز کشف رمز نخواهد شد

اینسان که نگاشته شدم

اینسان که تراشیده شدم

شاید شرحی بر دردی

یا نشانی بر پیروزی

رد تیشه است

که ثانیه ه...

انگار کن که غروب جمعه بود،

زمانی متروکه

در منتهی الیه تاریخ

تصویری فرسوده از ابدیت خشکیده

تندیسِ سرخِ جنون

برهوتِ صدا های آویخته در گلو...

تِکه زار دل

غَرقه زار خون

همان خونِ دل آلوده

این بود...

تو‌ را بی هیچ نامی ،

پرسیده ام

بی چشم و دهان 

باید همینگونه باشی

تصویر تو ،

در امتداد سلول های  مغزم 

می دَوَد

می دَوَد

تو را در شهر بی تکرار

در برف سرخ ،

تاریخ گمشده

تو را در حجم بی انداز...

ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ…

ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﺳﯿﺮ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﻣﯽ ﺷﻮند

ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ

ﻭ ﺑﻪ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﯼ

ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ

ﮐﻪ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺶ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ

ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍ...

صدایت 

پیچیده در تارهای ابریشم 

صدای تو 

نشسته در گلوی ماه 

صدای تو 

از ساقه ی نیلوفر 

بالا می رود. 

بیدارم تا سپیده دم
...