تردید
بادکنکی است
نخ به شاخه‌ی ایمان
دیر یا زود
باد یا شاخه
یکی
از تردید می‌جنبد

✍ آرمان پرناک

در لمس ِ درد ِ پوست, خطا دیدن
یعنی که حسّ لامِنِه می‌خواهم
دستان ِ پینه بسته‌ی من یعنی:
_ مادر شناسنامه نمی‌خواهم _

دستانِ پینه بسته‌ی من یعنی
نصف النهارِ خون و گذرهایش
از شیشه‌های ریزِ به رگ‌خورده
...

خوبست!
برایش شال بباف
کلاه بباف
قصه بباف !!

خوبست لااقل،
یک سرنخ خوبی،
یک سوزن از تو،
به یادگار دارم،
سوزنی که
قلبِ پاره ام را
پاره پاره تر دوخت ...

" آرمان پرناک "...

خورشید را
تار می دید
عنکبوت
گمان کرد پیامبر است

" آرمان پرناک "

گلایه نیست اگر بغض کوزه ناپیداست
که رسم ساده‌ی دنیا همین شکستن‌هاست

به آسمانِ کبوترنَدیده، بالیدن
شبیهِ غلت زدن توی خواب، بی‌معناست

درونِ سینه‌ی هر چاه آرزویی هست
درون سینه‌ی هر چاه یوسفی تنهاست

اگ...