جان بی تو به لب آمد،ای دلبر رویایی
عمریست که سر کردم با این دل هر جایی
رحمی بنما یارا بر حال پریشانم
آتش زده بر جانم، این عشق سودایی
از قصه عشق ما شهری خبر دارد
تو فارغ و اما من آلوده به رسوایی
هر چند...

دل بی تو به تنگ آمد یارا تو کجایی؟
بر جان من خسته بیمار شفایی
بر حال دل سوخته ام هیچ نظر بود؟
کز راه شفقت نرساندیش دوایی
عمریست به دنبال تو خاموش دویدم
شاید ز محبت برسد از تو ندایی
بردی ز برم هم دل و ...

گر بیایی در برم با دل هم آوازت کنم
مرغ جان را پر زنان، هم بال پروازت کنم
آتشی افتاده از هجر تو سر تا پای من
چون نسیم ار بگذری، باشد که هم رازت کنم
ساز پر شور دلم دیگر فتاده از نوا
یک دمی با من نشین ...

روزگاریست خبری از سر کویت نرسید
شانه در دست من و به تار مویت نرسید
تا به کی بر درگهت نالان نشینم روز و شب
ای دریغ بگذشت بهار عمر و بویت نرسید
من چه ام؟؟ خاکستری مانده ز عشق تو به جای
یا چو آب رفته ا...

عشق تو آتشم زده، کی ز تو من جدا شوم
جز سر کوی تو نگار، معتکف کجا شوم؟؟
شور و نوای من تویی، شعر و هوای من تویی
بی تو چنان تهی ولی، با تو پر از صفا شوم
خون شده از فراق تو، این دل بی قرار من
گر بنوازی ام...