این فاصلۀ بینِ من و تو ز کجا شد
کی کشتی ما طعمۀ امواجِ بلا شد
آن صحنۀ آراسته با زَروَرقِ عشق
کی عرصۀ رقاصی اربابِ ریا شد
وقتی تو دگر ضجّۀ من را نشنیدی
وقتی دلِ من از غمِ دلدار رها شد
حالی شد وآرامشِ...

بی قرارِ موجِ حیرانی منم
پوستی براستخوان گشته تنم
من نمی دانم کجا اِستاده ام
نزدِ یزدان ، یا برِ اهریمنم
جلوه و رنگی ندارد زندگی
تا برانم در مسیرش توسنم
آدمی تمثیل میل اس...

خاک غربت خواب نازم را گرفت
زنگ تکبیر و نمازم را گرفت
باد غربت یاد یاران پاک کرد
سینه را تنگ و دلم را چاک کرد
آب غربت کام را آلوده کرد
دیده را از دام...

باران ببار
که لطافت دستان زندگی
محصول بارش بی مدعای توست
وقتی که باد
قطره های تو را می پراکند
قلب کویر ساز طپش ساز می کند
وچشم امید همسفر باد می شود
تا نسلهای نیامده را
در قابی سبز ملاقات کند
...

هوای ساحلِ حالم ، شلوغ و شیر تو شیره
هوسهایش پراکنده ، کلافی دست و پا گیره
در و دیوار احساسم ، خراب و رقّت انگیزه
دلم تنها و سرگردون ، همش با غم گلاویزه
چقد خوبه که این حالم ، بهای موندنم باشه
چقد خ...