دل به دریا زن و از هر دو جهان عاری شو
ترک گو ساحلیان را ، رو و دریایی شو
ره به منزل نبرد دردی میخانه نشین
توشه بادیه برگیر کنون ، راهی شو
صوفی آخر نشده بزمگه یار هنوز
دم نکو دار، به رقص آی، تماشایی ش...

یوسفم در قعر چاه و یونسم در کام حوت
غفلت و عصیان زده بر باطنم مهر سکوت
یاد آرم از وفا و از خطایم درگذر
رحمتی ای صاحب روم و دخان و عنکبوت...

باران میبارید
نرم نرمک در باغ
و شتاب چشمه
در عبورش از دشت
چه تماشایی بود
*********
نفس سرد نسیم
روح و جان را چه مصفا میکرد
با شمیم ملس عطر علف
باد غوغا میکرد
*********
جملگی جان و جهان
واله و شیدا...