از خنده بر لب داشت دائم این وطن، ایران ما
آکنده از فرهنگ بوده این کهن ، ایران ما

آزاد اندیشی ، بهای مردمی روشن ضمیر
بالنده علم و خرد ، این انجمن ، ایران ما

تاریخ او سرزنده و جاوید می ماند ابد
ارزند...

ای روزگار ، با من چه کردی نابکار
ای با شب و روزت مرا کردی شکار

ای آن که مهلت شد تمام از عمر من
اینک چه چیزی می دهی پایان کار

هر لحظه شادی حضور خستگی
آسان بی افکندی زمینم بی شمار

ای منت نفسم ، نفس ش...

خار و گل های بروئیده باغ
من و تو غنچه بی عطر و نما
از هزاران گل دیگر در آن
بی نصیبیم ز الطاف خدا

روزها گرچه‌ نسیمی بوزد
به ملاقات سلامی بکند
با تبسم به سراغ گل ها
با نوازش حال پرسی بکند

سوی ما یک نظ...

رد تمامیه قدم های توی قلبم
وقتی که میگشتی به دنبالم
نشونه ی حضور پر رنگ توئه
که جان تازه داد به اقبالم

همیشه به عشق تو می بالم
اگر چه التماس ، آخرین تیره
به سرنوشت زخمی ام سوگند
نبودنت ، شنیدن صدای ...

من از گمشده احکام عدالت، رو به شعر آورده ام
جای پاسخ ، با تقابل بر قساوت، رو به شعر آورده ام

شرم بر آن حاکم صد چهر مکاری، که زد تکیه به تخت
یک سخن از او که نشنیدم صداقت ، رو به شعر آورده ام

اوست که ...