دستی که دانه ریزد، گنجشک های معبر
یک سفره‌ی محبت، در قلب اوست باور

از لطف و مهربانی ، شب های تار ، روشن
جمع پرنده هر سو ، آزاد میزند پر

در آسمان آن شهر ، امن است و ترس غائب
چون اعتماد حاصل بی آمر ا...

رویای پاک بی ثمر
در قلب آدم های خوب
بی آنکه سنجیده شود
پایان برایش چون غروب

دنیای آدم های بد
گسترده شد در بیکران
افکار با ترسی عجین
نشکفته گل ها در خزان

تقصیر انسان ها ، سکوت
مهر از حضورش شرم کرد
د...

من از تقدیر این خاک اهورایی
به جز افسوس خوردن ها نمیبینم
از این تبعیض بین آدمیزادی
از این غارت گری ها سخت غمگینم

تنفر دارم از دنیای پر کینه
شرارت های بی پایان انسانی
مدارا کردن و بخشایش و توبه
سقوط ...

نشد از غنچه گلی باز ، که طوفان شده است
باغبان هر چه که او کاشته، ویران شده است

حاصل رنج و فداکاری او رفت به باد
سبز بستان که مبدل به بیابان شده است

مرغکی را که هراسان شده از دیدن باغ
جای آن تپه زی...

بسته نگه دار دقایق ز دو چشمان خویش
خود نگر از ارتفاع ، زیر نظر جان خویش

هر چه که از تو بزند سر، به نظر الطفات
اینک از آن کرده خود بی طرفی آن خویش

منطق و سنجیده ز افکار دقایق بخوان
باش بجای دگران داو...