.
.
.
ببخش اگر صدای من لطیف نیست!
شبیه یک زنم ولی
نه کمتر از براده های آهنم
.
نمی‌زنم جوال دوز
گواهی صداقتم، تن پر از خراش های سوزنم
.
کسی به گوش من سرود
ز کنج شعر دختری
که چشم و گوش بسته بود
( نه شاخ...

در تناقضی غریب
بین خون بیاورید و مرگنامه ام
آن که بود؟!
آن حریص خون و طعم گردن غزال
آن رها شده ز خط و خال
او کجا و انتظار مرگ؟

من هنوز سرسپرده ام
خاطرات خون بیاورید را
گرچه هیچ وقت لخته های خون خام ر...

خواب خرف خمارتان را هر شب
خمیازه‌ی خردسالمان می‌بلعد
وقتی خرد خروش ما بالغ شد
او را که شده وبالمان می‌بلعد...

بی پلک بر دریچه‌ی شهر فرنگ شعر
مبهوت قصه‌ای پر افسون و حیله بود

ذهنش در این مواجهه با شرح ماجرا
پروانه‌ای رها شده از توی پیله بود

می‌دید مرد رهگذری در مسیر باد
از نسل پارسای بزرگی به نام «هوم»

بر م...

یک صد و دو روز
بلکه بیش
بیشتر از تو رنج کشیده‌ام

روی گونه‌های خنج کشیده‌ام
پنجه می‌کشی و غنج می‌زنی!

ضجه می‌زنم
نعره می‌زنی
بر نوار اُریب مشکی قاب
جاهلانه باز
سنگ می‌زنی
جنگ نابرابریست!
ارتش ترکش تو...