پیله ی تنهایی

چند روزی ست که عشق تو گرفتارم کرد
خواب بودم که رخ ماه تو بیدارم کرد

نقش بسته است به جان و تن من رویایت
چون پرستاری تو واله و تیمارم کرد

قبله گاه دل من صورت زیبای تو بود
عاشق وصل ِ ...

با امیدت روزها را زندگانی خوشتر است
تو نباشی پس اسیری ارمغانی خوشتر است

یاسمن بودی برایم ای گل بستان عشق
قصه ها می گویم اما کامرانی خوشتر است

می سَرایم چند بیتی تا دهد آرامشی را
واژه‌ ها را پس بگیرم...

کاش میشد

کاش میشد با تو می‌گشتم غروبی در جوانی
زیر مهتاب قشنگ و از همه دور و نهانی

عشق رویت بی شراب و باده مستم کرده بود
مست مستم با خیالت در تمام زندگانی

ساده می‌گویم که دل در بند عشقت شد اسیرت
آن...