«ماه باش»
در شب تار دلِ بی کس ، چو نور ماه باش
محرم اسرار درد دل ، مثال چاه باش
گر تو دیدی مانده و درمانده ای در این مسیر
در کرامت از برای آن گدا چون شاه باش
در شب ظلمت که رَه گُم می کند بیچا...
«دریای خون»
این قطره های خون شود دریا
دریای خون طوفان کند بر پا
وقتی که زندان جای آزادیست
دریای آبی می شود رؤیا
این قطره های اشک چشم شمع
آتش زند در خرمنِ فردا
تیغ ستم دائم نماند تیز
چون باطن ش...
«ویرانه»
صحرای دل خشکیده باران نیست
مرغ چمن غم دیده خندان نیست
در این زمان مرگ آدمها
حیوان شده این آدم انسان نیست
خشکیده برگ و شاخه های سرو
باغ خزان دیگر گلستان نیست
جغدی در این ویرانه می خو...
«ریشه در خون»
هر گیاهی ریشه در خون می کند خاری شود
عاقبت سروی نگردد چوبه ی داری شود
باغ او هرگز نگردد یک گلستان پُر ز گل
یک کویر و شوره زارِ پُر خس و خاری شود
گر شود لب تشنه گرگ نفس آدم در درو...
«نشد»
جام دل پُر شد ولی شهدی به کام من نشد
باده نوشیدم ولی مستی مرام من نشد
مرغ دل پَر زد سحر در کوی دلبر لانه کرد
مرغ دلبر ساکن این کوی و بام من نشد
ساغر دلبر پُر از مِی گشته از این اشک چشم
قط...
تبلیغات
