«تیغ ظالم»
تیغ شمشیر ستمگر تا ابد بُرنده نیست
پایه ی تخت ستمگر تا ابد پاینده نیست
در شب ظلمت اگر فوّاره بالا می رود
چون فرود آید دگر یک اختر تابنده نیست
گر بتازد اسب بیداد و ستم در این زمان
عا...
«میلاد امید»
ای همنفسم تو مرغ خوشخوان منی
تو مرغ غزلخوان گلستان منی
جام دل من پُر شود از باده ی تو
سرمستی و شیرینیِ دوران منی
تسبیح و مناجات منی وقت سحر
آرامش قلب و روح و ایمان منی
در ظلمت دل...
«دریای خروشان»
روزی خروشان می شود این آب دریا
آتش بیفتد در دل خس های صحرا
ویران شود کاخ ستم در آن شب تار
شام سیه محشر شود در روز کبرا
ظلمت شود آن باغ شدّاد ستمگر
خوشید تابانی نتابد صبح فردا
د...
«آبرو»
روزگاری در جهان ما آبرویی داشتیم
در میان باغ گل ما رنگ و بویی داشتیم
باغ ما سرسبز و عطر یاس آن پیچیده بود
قامتی چون سرو رعنا شکل و رویی داشتیم
در میان جنّتی بودیم و همچون یک پَری
چشم ...
«طوفان غم»
دریایِ درد و رنج و غم ، طوفان شود ویران کند
هم کشتی و هم ناخدا ، درگیر این طوفان کند
هر شاخه ی خشکیده ای ، یک چوبه ی داری شود
هر روبه مکّاره را ، از شاخه آویزان کند
دیگر نتازد اسب ...
تبلیغات
