محمدهادی صادقی

طوفان غم

ارسال شده در تاریخ : 15 فروردین 1403 | شماره ثبت : H9428850

«طوفان غم»

دریایِ درد و رنج و غم ، طوفان شود ویران کند
هم کشتی و هم ناخدا ، درگیر این طوفان کند

هر شاخه ی خشکیده ای ، یک چوبه ی داری شود
هر روبه مکّاره را ، از شاخه آویزان کند

دیگر نتازد اسب آن ، در عرصه ی ظلم و ستم
او را اسیر بند و غُل ، در گوشه ی زندان کند

دست دَغَل رو می شود ، در روز روشن پیش خلق
آن سیرت مکّار را ، پیش همه عریان کند

موجی خروشان می شود ، فریاد مانده در گلو
بغض گلو گردد رها ، تخت ستم لرزان کند

کاخ ستم ویران شود ، یک شام تاری می شود
چشم و دل مکّاره را ، لرزان کند گریان کند

در خرمن ظلم و ستم ، آتش بیفتد نیمه شب
این آتش سوز درون ، بیچاره آن شیطان کند

باغ پُر از خاشاک و خس ، ویران شود با یک نفس
با هر نفس آلاله ای ، روید ز نو بُستان کند

دیگر نماند ظالمی ، تا ظلم و بیدادی شود
گرگ ستمگر را چنان ، رامش کند چوپان کند

ای «مخلص صادق» ز نو ، عاشق شود هر سینه ای
مهر و محبّت را ز نو ، در سینه ها مهمان کند

دوشنبه99/6/31

محمدهادی صادقی از دفتر : دلنوشته 16 فروردین 1403 4نظر

غزل عمومی عمومی

تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5

نقطه نظرات

تعداد نظرات: 4 ارسال نظر جدید

نظر 4

امیر عاجلو 16 فروردین 1403 12:30

!درود
- محمدهادی صادقی 16 فروردین 1403 22:31
  
  درود و سپاس
محمود فتحی 16 فروردین 1403 20:47

درود برشما استاد
- محمدهادی صادقی 16 فروردین 1403 22:31
  
  درود و سپاس